Het belangrijkste weldoenerproces van zinkoxide is flotatie. Na verwarming en zwavel wordt xanthaat flotatie gebruikt. Bij deze methode wordt het erts eerst gedeslimeerd en wordt de slurry verwarmd tot 50-60 ° C en gesulfuriseerd met natriumsulfide. , en gebruik vervolgens hoogwaardig xanthaat en zwart poeder voor flotatie. Indien gevulkaniseerd bij kamertemperatuur, zal de vulkanisatiefilm niet sterk zijn en zal het flotatie -effect slecht zijn. Tijdens vulkanisatie op lage temperatuur is het gemakkelijk om colloïdale neerslag te vormen. Integendeel, hoe hoger de vulkanisatietemperatuur, hoe sterker de sulfidefilm werd gevormd, hoe minder neerslag in de slurry en hoe sneller de zwavelsnelheid. De concentratie natriumsulfide in de slurry, het is ook een zeer belangrijke procesfactor tijdens vulcanisatie. Sludge, ijzeroxide en mangaanoxide in de slurry zullen natriumsulfide consumeren en de kwaliteit van het concentraat verminderen, zodat ze vooraf moeten worden verwijderd. Eerst sulfide en vervolgens amineflotatiemethode, deze methode is geschikt voor flotatie van zinkcarbonaat, silicaat en andere geoxideerde mineralen.
Het voordeel van aminecollector is dat het in alkalisch medium een goed effect heeft op kwarts- en alkalische aardmetaalkoolstof. Zouten hebben geen significant verzameleffect. Bij het gebruik van aminecollectoren heeft het resterende natriumsulfide niet alleen geen remmend effect, maar activeert ook zinkoxide -mineralen. Primaire aminen hebben een sterk verzameleffect op zinkoxide, vooral die met 12-18 koolstofatomen. Primaire amines zijn bijzonder belangrijk, terwijl de verzamelmogelijkheden van secundaire en tertiaire amines erg zwak zijn. Lood- en zinkflotatieregulatoren kunnen worden onderverdeeld in remmers, activatoren, middelgrote pH-regulatoren, slime-dispergeermiddelen, coagulantia en re-coagulantia volgens hun functies in het flotatieproces.
Onder de remmers: zinksulfaat. De pure vorm van zinksulfaat is wit kristal, gemakkelijk oplosbaar in water. Het is een remmer van sphaleriet. Het heeft meestal alleen remmend effect in alkalische slurry. Hoe hoger de pH van de slurry, hoe sterker het remmende effect. Hoe duidelijker het wordt. Zinksulfaat produceert de volgende reactie in water: ZnSO4 ＝ Zn2 ++ SO42-Zn2 ++ 2H20 = Zn (OH) 2+2H+Zn (OH) 2 is een amfoterische verbinding, die oplost in zuur om een zout Zn te vormen (OH (OH ) 2+H2S04 ＝ ZnSO4+2H2O in alkalisch medium geeft Hzno2- en ZnO22-. Hun adsorptie aan mineralen verbetert de hydrofiliciteit van minerale oppervlakken. Zn (OH) 2+NaOH = NAHZNO2+H2O Zn (OH) 2+2NAOH = Na2ZnO2+2H2O Wanneer zinksulfaat alleen wordt gebruikt, is het co-onderdrukking-effect slecht en is het meestal gecombineerd met cyanide, natriumsulfide, sulfiet of Thiosulfate. , natriumcarbonaat, enz. Samen gebruikt. Het gecombineerde gebruik van zinksulfaat en cyanide kan het remmende effect op sphaleriet verbeteren. De veelgebruikte verhouding is: Cyanide: zinksulfaat = 1: 2-5. Op dit moment vormen CN- en Zn2+ colloïdaal Zn (CN) 2 neerslag.
Posttijd: nov-19-2024
