De kwestie van het correct kunnen gebruiken van flotatiereagentia is het probleem van het correct bepalen van het geneesmiddelsysteem vóór flotatie. Het medicamentische systeem verwijst naar het type reagentia dat tijdens het flotatieproces is toegevoegd, de hoeveelheid reagentia, de toevoegingsmethode, de locatie van dosering, de volgorde van dosering, enz. Het reagenssysteem van de flotatieplant is gerelateerd aan de aard van de aard van Het erts, de processtroom, de verschillende minerale verwerkingsproducten die moeten worden verkregen en andere factoren. verwant. Het wordt meestal bepaald door optionele testen van ertsen of semi-industriële tests. Het farmaceutische systeem is een belangrijke factor die de technische en economische indicatoren van minerale verwerking beïnvloedt.
1. Soorten geneesmiddelen
De soorten chemicaliën die worden gebruikt in flotatieplanten zijn gerelateerd aan factoren zoals de aard van het erts, de processtroom en de soorten minerale verwerkingsproducten die moeten worden verkregen. Het wordt meestal bepaald door optionele tests of semi-industriële tests van ertsen. De soorten geneesmiddelen zijn verdeeld volgens hun functies en kunnen ruwweg worden onderverdeeld in drie categorieën.
● Schuimmiddel: organische oppervlakte-actieve stoffen verdeeld op de water-luchtinterface. Gebruikt om een schuimlaag te produceren die mineralen kan drijven. Schuimmiddelen omvatten dennenolie, cresololie, alcoholen, enz.;
● Verzamelagent: de functie ervan is om het doelmineraal te verzamelen. Het verzamelmiddel kan de hydrofobiciteit van het minerale oppervlak veranderen en de drijvende minerale deeltjes aan de bubbels hechten. Volgens de actieeigenschappen van de agent is deze verdeeld in niet-polaire verzamelaars, anionische verzamelaars en kationische verzamelaars. Veelgebruikte verzamelaars zijn onder meer zwarte geneeskunde, xanthaat, witte geneeskunde, vetzuren, vetamines, minerale olie, enz.;
● Adjusters: regelaars omvatten activatoren en remmers, die de eigenschappen van het oppervlak van minerale deeltjes veranderen en de interactie tussen mineralen en verzamelaars beïnvloeden. Adjusters worden ook gebruikt om de chemische of elektrochemische eigenschappen van waterige media te wijzigen, zoals het wijzigen van de pH -waarde en de status van de collector. Adjusters zijn onder meer:
①. PH -regelaar: kalk, natriumcarbonaat, zwavelzuur, zwaveldioxide;
②. Activator: kopersulfaat, natriumsulfide;
③. Remmers: limoen, geel bloedzout, natriumsulfide, zwaveldioxide, natriumcyanide, zinksulfaat, kaliumdichromaat, waterglas, tannine, oplosbare colloïde, zetmeel, synthetisch hoog moleculair polymeer, enz.;
④. Anderen: bevochtigingsmiddelen, drijvende middelen, oplosmiddelen, enz.
2. Medicatiedosering
De dosering van reagentia tijdens flotatie moet precies goed zijn. Onvoldoende of overmatige dosering heeft invloed op de minerale verwerkingsindex, en overmatige dosering zal de kosten van minerale verwerking verhogen. De relatie tussen de dosering van verschillende chemicaliën en de flotatie -index is:
①. Onvoldoende dosering van collector en onvoldoende hydrofobiciteit van de mineralen zal de herstelsnelheid verminderen. Overmatige dosering zal de kwaliteit van het concentraat verminderen en moeilijkheden opleveren voor scheiding en flotatie;
②. Onvoldoende dosering van schuimmiddel zal leiden tot slechte schuimstabiliteit, en overmatige dosering zal het fenomeen "groef lopen" veroorzaken;
③. Als de dosering van activator te klein is, is de activering niet goed, en als de dosering te groot is, zal deze de selectiviteit van het flotatieproces vernietigen;
④. Onvoldoende dosering van remmers, lage concentraatkwaliteit en overmatige dosering zal de mineralen belemmeren die moeten ontstaan en het herstelpercentage moeten verminderen.
3. Apotheekconfiguratie
Verdun vaste geneeskunde in vloeistof voor eenvoudige toevoeging. Middelen met een slechte oplosbaarheid van water, zoals xanthaat, amylanine, natriumsilicaat, natriumcarbonaat, kopersulfaat, natriumsulfide, enz., Worden allemaal bereid in waterige oplossingen en toegevoegd in concentraties variërend van 2% tot 10%. Agenten die onoplosbaar in water zijn, moeten eerst in een oplosmiddel worden opgelost en vervolgens worden toegevoegd aan een waterige oplossing, zoals amine -verzamelaars. Sommige kunnen direct worden toegevoegd, zoals #2 olie, #31 zwart poeder, oliezuur, enz. Voor farmaceutische producten die gemakkelijk in water kunnen worden oplosbaar en een grote dosering hebben, is de bereidingsconcentratie over het algemeen 10 tot 20%. Natriumsulfide wordt bijvoorbeeld bereikt bij 15% bij gebruik. Voor geneesmiddelen die slecht oplosbaar zijn in water, kunnen organische oplosmiddelen worden gebruikt om ze op te lossen en vervolgens worden voorbereid in oplossingen met lage concentratie.
De keuze van de farmaceutische voorbereidingsmethode is voornamelijk gebaseerd op de eigenschappen, toevoegingsmethoden en functies van de farmaceutische. De dosering en het effect van hetzelfde medicijn variëren sterk vanwege verschillende voorbereidingsmethoden. Over het algemeen zijn de voorbereidingsmethoden als volgt:
①. Bereid je voor in een waterige oplossing van 2% tot 10%. De meeste in water oplosbare geneesmiddelen worden op deze manier bereid (zoals xanthaat, kopersulfaat, waterglas, enz.);
②. Bereid je voor met oplosmiddel. Sommige in water onoplosbare geneesmiddelen kunnen worden opgelost in speciale oplosmiddelen. Baiyao is bijvoorbeeld onoplosbaar in water, maar oplosbaar in 10% tot 20% aniline -oplossing. Na het bereiden van de gemengde oplossing van aniline kan worden gebruikt; Voor een ander voorbeeld is aniline zwart medicijn onoplosbaar in water, maar kan worden opgelost in de alkalische oplossing van natriumhydroxide, dus bij het gebruik van het anilineblack -medicijn moet u eerst een alkalische oplossing van natriumhydroxide voorbereiden en dit middel toevoegen om aniline te bereiden om aniline te bereiden Black Liquor -oplossing wordt toegevoegd aan het flotatieagent;
③. Formuleren in een ophanging of emulsie. Voor sommige vaste geneesmiddelen die niet gemakkelijk oplosbaar zijn, kunnen ze worden geformuleerd in een emulsie. Als de oplosbaarheid van limoen in water erg klein is, kan de kalk worden gemalen in poeder en gemengd met water om een melkachtige suspensie te vormen (zoals limoenmelk), of kan deze rechtstreeks aan de kogelmolen worden toegevoegd en het vat in de vorm mengt van droog poeder;
④. Verzeping. Voor vetzuurverzamelaars is verzeping de meest voorkomende methode. Bij het selecteren van hematiet worden bijvoorbeeld geoxideerde paraffinezeep en TARRR -olie samen als verzamelaars gebruikt. Voeg bij het bereiden van teerolie bij het bereiden van geneesmiddelen ongeveer 10% natriumcarbonaat toe en verwarm deze om een warme zeepoplossing te maken;
⑤. Emulgering. De emulgatiemethode is om ultrasone emulgering of mechanische sterk roeren voor emulgering te gebruiken. Na bijvoorbeeld emulgering van vetzuren en dieselolie kan hun dispersie in de slurry worden verhoogd en kan het effect van het middel worden verbeterd. Het toevoegen van enkele emulgatoren zal betere effecten hebben. Veel oppervlakte-actieve stoffen kunnen worden gebruikt als emulgatoren;
⑥. Verzuring. Bij het gebruik van een kationische verzamelaar moet deze vanwege de slechte oplosbaarheid worden voorbehandeld met zoutzuur of azijnzuur voordat deze kan worden opgelost in water en wordt gebruikt voor flotatie;
⑦. De aerosolmethode is een nieuwe voorbereidingsmethode die het effect van geneesmiddelen verbetert. De essentie is om een speciaal spuitapparaat te gebruiken om de geneesmiddelen in het luchtmedium te verstoren en rechtstreeks aan de flotatietank toe te voegen. , dus het wordt ook wel "aerosol flotatiemethode" genoemd. Het gebruik van deze methode verbetert niet alleen de drijfbaarheid van nuttige mineralen, maar vermindert ook de dosering van chemicaliën aanzienlijk. De verzamelaar is bijvoorbeeld slechts 1/3 tot 1/4 van de gebruikelijke dosering en het schuimmiddel is slechts 1/5;
⑧. Elektrochemische behandeling van reagentia. In de oplossing wordt directe stroom toegepast om de flotatiereagentia chemisch te behandelen, die de toestand van de reagentia zelf kunnen veranderen, de pH -waarde van de oplossing en de redox -potentiaalwaarde, waardoor de meest actieve farmaceutische componenten worden verbeterd. Het doel is om de kritische concentratie voor het vormen van colloïdale deeltjes te vergroten en de dispersiegraad van slecht oplosbare middelen in water te verbeteren. Gewoonlijk kunnen verzamelaars en schuimmiddelen 1-2 minuten worden geroerd, maar sommige middelen vereisen roeren op lange termijn, zoals kaliumdichromaat voor koper-leadscheiding om lood te remmen.
4. Doseringslocatie
Om volledig spel te geven aan het effect van flotatiereagentia, is de algemene praktijk op de doseringslocatie om regelgevers, remmers en sommige verzamelaars (zoals kerosine) in de balfabriek toe te voegen om zo vroeg mogelijk een geschikte flotatieomgeving te creëren. De collector en de fron worden toegevoegd in de eerste roerende tank van flotatie.
Als de flotatie -bewerking twee mengvaten heeft, moet de activator worden toegevoegd aan het eerste mengvat en moeten de collector en de fron worden toegevoegd aan het tweede mengvat. Afhankelijk van de rol van de agent in de flotatiemachine, is de toevoegingslocatie ook anders.
Er zijn bijvoorbeeld drie chemicaliën: kopersulfaat, xanthaat en dennenalcohololie. De algemene doseringsvolgorde is om kopersulfaat toe te voegen aan het midden van de eerste roerende tank, Xanthate aan het midden van de tweede roerende tank en dennenalcohololie naar het midden van de tweede roerende tank. Uitgang. Onder normale omstandigheden voegen flotatieplanten eerst een pH -regelaar toe om de slurry aan te passen aan een geschikte pH -waarde om de effecten van verzamelaars en remmers beter uit te oefenen. Houd er bij het toevoegen van chemicaliën rekening mee dat sommige schadelijke ionen ertoe kunnen leiden dat de medicatie faalt.
De reactie tussen koperionen en hydride -ionen zal bijvoorbeeld ervoor zorgen dat de hydride mislukt. Tijdens koper-zwavelscheiding, als er meer koperionen in de roerende tank verschijnen, voeg dan geen cyanide toe aan de roerende tank, maar voeg deze rechtstreeks toe aan de scheidingsvlotte. Werk selecteren.
5. Doseringsvolgorde
De algemene volgorde van dosering in een flotatieplant is: voor de flotatie van rauw erts zou het moeten zijn: pH -regelaar, remmer of activator, moeders, verzamelaar; Mineralen wiens flotatie is geremd zijn: activator, verzamelaar, schuimmiddel.
6. Doseringsmethode
Er zijn meestal twee soorten gecentraliseerde toevoeging en verspreide toevoeging. Het algemene principe is: voor agenten die gemakkelijk oplosbaar zijn in water, moeilijk te worden weggenomen door schuim en moeilijk te vervallen, kunnen ze bij elkaar worden toegevoegd, dat wil zeggen dat alle agenten tegelijk kunnen worden toegevoegd vóór ruwe selectie. Integendeel, die middelen die gemakkelijk door het schuim worden weggelaten en gemakkelijk ineffectief worden gemaakt door interactie met fijne modder en oplosbare zouten in fasen worden toegevoegd.
Remmers, remmers en sommige verzamelaars (zoals kerosine) worden toegevoegd aan de balfabriek en verzamelaars en schuimmiddelen worden meestal toegevoegd aan het eerste mengvat van flotatie. Als er twee mengvaten zijn in de flotatie -bewerking, moeten ze worden toegevoegd in het derde mengvat. Voeg activator toe aan één mengvat en voeg collector en schuimmiddel toe aan de tweede mengvat (zoals zinkflotatie).
Posttijd: augustus 20-2024
