De verrijkingsmethode voor loodzinkerts omvat hoofdzakelijk de volgende fasen

De verrijkingsmethode voor loodzinkerts omvat hoofdzakelijk de volgende fasen:

1. Breek- en zeeffase: In deze fase wordt gewoonlijk een drietraps en één breekproces in gesloten circuit toegepast.De gebruikte apparatuur omvat een kaakbreker, een veerkegelbreker en een DZS lineaire trilzeef.

2. Maalfase: Het ontwerp van deze fase zal worden bepaald op basis van de aard, oorsprong, structuur en structuur van verschillende verwerkingsfabrieken en loodzinkertsen.Kleine concentrators kiezen mogelijk voor een eenvoudig maalproces, terwijl grote concentrators mogelijk meerdere opties moeten vergelijken om een ​​geschikt maalproces te selecteren.Ook de energiebesparing van de slijpmachine staat in deze fase centraal.De energiebesparende kogelmolen geproduceerd door Xinhai kan worden gebruikt om energie met 20% -30% te besparen.Daarnaast omvat het ook rechte energiebesparende overloopkogelmolens, natte staafmolens en zeer efficiënte autogene slijpmachines.

3. Ertsdressingsfase: In deze fase wordt meestal het flotatieproces gebruikt.Dit komt omdat de minerale samenstellingselementen van lood-zinkerts groter zijn en de drijfbaarheid aanzienlijk anders is.Flotatie kan effectief lood- en zinkmineralen verkrijgen.Afhankelijk van de verschillende oxidatiegraden kunnen lood-zinkertsen worden onderverdeeld in lood-zinksulfide-ertsen, lood-zinkoxide-ertsen en gemengde lood-zinkertsen, en hun geselecteerde flotatieprocessen zijn verschillend.Lood-zinksulfide-ertsen kunnen bijvoorbeeld gebruik maken van preferentiële flotatie, gemengde flotatie, enz., terwijl lood-zinkertsen gebruik kunnen maken van natriumoxidesulfide-flotatie, zwavelsulfide-flotatie, enz.
Samenvattend omvat de verrijkingsmethode van loodzinkerts hoofdzakelijk drie fasen: breken en zeven, malen en flotatie.De specifieke processen en methoden die worden gebruikt, zijn afhankelijk van de specifieke kenmerken van het erts.